Για την 18η αγωνιστική της Serie B Conte.it, η Parma Calcio θα αντιμετωπίσει τη Ternana Unicusano: πριν από τον αγώνα μια αναδρομή στο ιστορικό του γηπέδου της επόμενης αντιπάλου των Σταυροφόρων. Δεν μπορείς να ξέρεις ποιος είσαι αν δεν ξέρεις από πού είσαι λέει η παροιμία. Σήμερα η Ternana παίζει στο Liberati, αλλά πρώτα έδινε τα εντός έδρας παιχνίδια της στο Viale Brin. Στο παλιό στρατόπεδο των rossoverdi - εκεί που ο καθένας το αποκαλεί "La Pista" - σήμερα υπάρχει ένα πάρκινγκ. Για τους πιο νοσταλγούς οπαδούς του ποδοσφαίρου πάντα φέρνει ένα πιο ορισμένο αποτέλεσμα να βλέπεις παρκαρισμένα τα αυτοκίνητα εκεί όπου γεννήθηκε ο μύθος των «Fere». Έτσι αποκαλούσαν στο Τέρνι τους ποδοσφαιριστές της Ternana: στη διάλεκτο τους σημαίνει «θηρία» και συνδέεται συχνά με το γεγονός ότι το σύμβολο στη φάνελα των rossoverdi κάθεται το μυθολογικό τέρας Thyrus. Αντίθετα, φαίνεται ότι το ψευδώνυμο γεννήθηκε στις κερκίδες αυτού του μικρού αλλά και παθιασμένου γηπέδου. Η « La pista» γεννήθηκε τη δεκαετία του '20 και ονομάζεται έτσι επειδή γύρω από το γήπεδο υπάρχει ένα ποδηλατοδρόμιο που παρατηρείτε επίσης σε ένα απόσπασμα στο Giro d'Italia. Το στάδιο βρίσκεται μπροστά από τους Ειδικούς Χάλυβες, το οποίο είναι μια από τις καρδιές του Τέρνι η βιομηχανία σιδήρου και χάλυβα στη χώρα, έτσι ώστε να αποκαλείται συχνά ως το «Μάντσεστερ της Ιταλίας». Από τις αρχές της δεκαετίας του '60 ωστόσο στο Τέρνι θα αρχίσουν να σκέφτονται για ένα νέο γήπεδο, το οποίο εγκαινιάστηκε τον Αύγουστο του 1969 και σε ένα φιλικό κύρους μεταξύ των "Fere" και της Palmeiras. Το Viale Brin θα γίνει μάρτυρας 40 χρόνων στην ιστορία του ποδοσφαίρου στο Τέρνι ανεβαίνοντας μαζί με τη τοπική ομάδα έως τηSerie B. Τη θέση του θα πάρει «Libero Liberati», που ονομάστηκε έτσι από τον παγκόσμιο πρωταθλητή της μοτοσικλέτας που γεννήθηκε στο Terni. Ένα στάδιο που κατά το χρονικό αυτό διάστημα παρουσιάζεται ως πολύ καινοτόμο. Το έργο έχει ανατεθεί στο Leopoldo Baruchello, ο ίδιος που σχεδίασε το «Bentegodi» της Verona: κατασκευάζεται η Nord και η δομή σχεδιάζεται σε τρεις τάξεις καθισμάτων ενώ η κεντρική Curva θα είναι απούσα (αλλά θα κατασκευαστεί λίγα χρόνια αργότερα με την ονομασία Curva San Martino). Το γήπεδο όλα αυτά τα χρόνια έχει υποστεί κάποιες ανακαινίσεις και όχι μόνο. Στα μέσα της δεκαετίας του '70 εξόριστοι Χιλιανοί ζωγράφισαν μια τοιχογραφία στον τοίχο της Curva Est ως αφιέρωση στο πραξικόπημα που έπληξε τη Χιλή. Ήταν παιδιά της ταξιαρχίας του Pablo Neruda, οι οποίοι με το είδος της τέχνης μιλούσαν για τη πολιτική και κοινωνική περιπέτεια της Χιλής του Salvador Allende και με την άνοδο στην εξουσία του Augusto Pinochet είχαν αναγκαστεί να φύγουν, βρίσκοντας στέγη ακόμα και στο Τέρνι, όπου η κυβέρνηση της πόλης τους φιλοξένησε. Το Liberati έχει δει δύο φορές τη Serie A χάρη στο τεχνικό έργο του Corrado Viciani (και επίσης του Enzo Riccomini), του "Προφήτη" όπως τον αποκαλούν στο Τέρνι, ο οποίος έφερε στη πόλη το κάθετο και, γρήγορο ποδόσφαιρο ενώ τα πάντα βασίστηκαν στο "κατενάτσιο" και στις μακρινές μπαλιές. Ένας πραγματικός μύθος στο Τέρι, τόσο πολύ ώστε το 2014 λίγο μετά το θάνατό του, δόθηκε το όνομα του στη Curva Est. Πριν από το 2012 η συνολική χωρητικότητα του σταδίου ήταν 22.000 θέσεις, ενώ μετά την ανακατασκευή του μειώθηκε στις 17.000