Τα ταξίδια της Parma Calcio και των οπαδών της στο Παλέρμο για τους αγώνες πρωταθλήματος στατιστικά δεν έχουν και τα πιο ικανοποιητικά αποτελέσματα. Ο προϋπολογισμός μας στην πρωτεύουσα της Σικελίας είναι 13 ήττες, πέντε ισοπαλίες και μόνο τρεις νίκες σε 21 αναμετρήσεις. Σε δύο περιπτώσεις στο απόμακρο παρελθόν για τη δεύτερη κατηγορία υπήρξαν ταπεινωτικά σκορ: το 6-0 στις 11 Οκτωβρίου του 1931 και το 7-1 (το μοναδικό γκολ η σημαία μας Giuseppe Calzolari) στις 30 Νοεμβρίου του 1958 . Περισσότερα χαμόγελα έρχονται στη σύγχρονη εποχή του 21ου αιώνα στη Serie A τα οποία συνοδεύτηκαν από ένα κοινό χαρακτηριστικό για κάθε μία από τις τρεις νίκες μας: τη γοητεία των γκολ που βάλαμε. Στο 1-3 στις 19 Μαΐου του 2013 για τη τελευταία αγωνιστική της σεζόν το ένα όμορφο γκολ διαδεχόταν το άλλο με το Massimo Gobbi με ένα μονοκόματο βολέ να ανοίγει το σκορ, τον Jaime Valdes να στέλνει τη μπάλα στο παραθυράκι του τέρματος και τον Ishak Belfodil στο προσβλητικό μέτωπο. Στο 1-2 στις 25 Απριλίου του 2012 η λαμπρή ιδιοφυΐα του Sebastian Giovinco έλαμψε με το Stefano Okaka με κεφαλιά και το Jonathan Biabiany με κοντινό τελείωμα να ολοκληρώνουν την ανατροπή. Στο 3-4 στις 22 Απριλίου του 2007 ενορχηστρώθηκε από τα μαγικά κόλπα του Domenico Morfeo και του Giuseppe Rossi. Αρχικά άνοιξε το σκορ ο Igor Budan, ο Fernando Couto με μια κεφαλιά ισοφάρισε σε 2-2 και η νίκη ήρθε από ένα απίθανο σουτ του Andrea Gasbarroni και ένα ιδανικό τελείωμα από το «Pepito», και τα δύο τέρματα υπαγορευμένες από τη μαγεία του «Mimmo».