Στη Μόσχα και σε ένα πολύ κρύο βράδυ παρόλο που ο μήνας έλεγε Μάιος. Οι κάμεραμαν, οι δημοσιογράφοι και οι προπονητές διακρίνονταν με μπουφάν, ενώ στον αγωνιστικό χώρο υπήρχαν ποδοσφαιριστές σαν τον Crespo που φορούσαν γάντια: Τρέχοντας ύστερα από μια φαινομενικά χαμένη μπαλιά και μετά το λάθος γύρισμα του Laurent Blanc προς το τερματοφύλακα του, ο Αργεντινός τα είχε προβλέψει όλα για να κάνει το 1-0 εναντίον της Olympique Marseille στο τελικό του κυπέλλου UEFA το 1999.
Εκείνο το απόγευμα στις 12 Μαΐου στο γήπεδο του Λουζνίκι υπήρχε και ο Paolo Vanoli. Ένας ποδοσφαιριστής ο οποίος στη καριέρα δεν πέτυχε πολλά τέρματα. Κάτι φυσιολογικό μιας και ο ρόλος του ήταν να τρέχει, να μαρκάρει, να κλέβει και να κυνηγά μπάλες. Μεγαλώνοντας στο Βαρέζε ο Vanoli άρχισε τη σταδιοδρομία στις ερασιτεχνικές ομάδες της Λομβαρδίας Bellinzago και Corsico και συνολικά θα έβαζε μόνο τέσσερα τέρματα. Έπειτα ήρθε η πρώτη του συνάντηση με τους επαγγελματίας μέσω του Βένετου: Πρώτα με τη Venezia και εν συνεχεία με την Hellas Verona στη Serie A. Με τη Venezia ο αμυντικός από τη Λομβαρδία ξεχώρισε αγωνιζόμενος για δύο χρόνια μεταξύ του 1993 και του 1995 με συνέπεια πραγματοποιώντας 56 συμμετοχές και βάζοντας δύο τέρματα στη Serie B.
Μετά την εμπειρία στο Βένετο έρχεται γι 'αυτόν το κάλεσμα της Parma που τον αγοράζει το 1998. Για αυτόν θα ήταν δύο χρόνια ανάπτυξης πρώτα απ 'όλα: ο Vanoli πέρα από το βασικό ρόλο του αριστερού μπακ χρησιμοποιούνταν κατά καιρούς και ως εξτρέμ. Σε αυτή τη θέση έμελλε να έρθει και η μεγαλύτερη ικανοποίηση του: τη δεύτερη σεζόν ειδικότερα, με τις κατακτήσεις του κυπέλλου Ιταλίας και κυπέλλου UEFA να ακολουθούνται από το Ιταλικό Σούπερ Καπ στο San Siro εναντίον της Milan.
Στο παλιό και αγαπητό Κύπελλο UEFA o Vanoli θα αφήσει μια σημαντική επίδραση. Λίγο μετά το ημίωρο του πρώτου ημιχρόνου και ως αποτέλεσμα της επίμονης πίεσης της Parma, ο Thuram ανέκτησε τη μπάλα και την έστειλε αμέσως δεξιά στο Fuser: η εξαιρετική σέντρα του βρήκε το κεφάλι του Vanoli, ο οποίος σηκώθηκε στη περιοχή από την άλλη πλευρά. Έτσι ο Paolo πέτυχε το σημαντικότερα τέρμα της καριέρας του.
Κατά τη δεύτερη σεζόν του στο Tardini ο Vanoli θα φορέσει επίσης τη φανέλα της Squadra Azzurra: δύο κλήσεις γι 'αυτόν στην Εθνική, και τα δύο σε φιλικούς αγώνες κατά του Βελγίου και της Πορτογαλίας πετυχαίνοντας μεταξύ άλλων και ένα γκολ. Με τη Squadra Azzurra έχτισε και το δικό του μέλλον. Μετά από τη μετέπειτα εμπειρία του στην Fiorentina,στη Bologna, στη Rangers, στη Vicenza και το γρήγορο πέρασμα του και από τη χώρα μας με τη φανέλα του Ακράτητου, άρχισε τη καριέρα του στη προπονητική ως τεχνικός της Under 16 της Ιταλία, ενώ πήρε τη δεύτερη θέση με την Under 19 στο Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα νέων. Αργότερα συμπεριλήφθηκε στο προσωπικό του Ventura στην ανδρική ομάδα φεύγοντας τον περασμένο Ιούλιο για να γίνει βοηθός του Antonio Conte στη Chelsea από τη φετινή περίοδο.