Ίσως η πραγματική του αποστολή ήταν να σκοράρει ήσσονος σημασίας τέρματα απέναντι στη Juventus. Ωστόσο όταν έφτασε στην Ιταλία, ο Hidetoshi Nakata ήταν το κλασικό μυστήριο αντικείμενο που όλοι κοίταζαν με έκπληξη και λίγη υποψία. Ένας Ιάπωνας στην Ιταλία είχε περάσει από τα μέρη του Marassi με τη φανέλα της Τζένοα ( Kazuyoshi Miura), όμως πέρα από αυτή την περίπτωση στην Serie A δεν παρατηρήθηκαν πολλοί άλλοι συμπατριώτες του μέχρι εκείνη τη στιγμή. Ωστόσο η ασιατική κίνηση ποδοσφαίρου στα τέλη της προηγούμενης δεκαετίας είχε ήδη φθάσει σε σημαντικά επίπεδα ανάπτυξης: το 1998 η Εθνική Ιαπωνίας κέρδισε την πρώτη της συμμετοχή στο Παγκόσμιο Κύπελλο, ενώ για την έκδοση του 2002 η Ιαπωνία και η Νότια Κορέα έπεισαν τη FIFA να διοργανώσουν από κοινού - και για πρώτη φορά στην ιστορία - το Παγκόσμιο Κύπελλο. Μετά τη πρώτη συμμετοχή της Ιαπωνίας στο Μουντιάλ του 1998, η Perugia υπέγραψε το Nakata και πέτυχε δύο γκολ στο ντεμπούτο του στο πρωτάθλημα στο «Renato Curi» εναντίον της Juventus η οποία νίκησε τον αγώνα με 3-4. Σε σύντομο χρονικό διάστημα ο Ιάπωνας έγινε ένα φαινόμενο των μέσων ενημέρωσης, βοηθούμενος από τις συχνά εντυπωσιακές επιδόσεις του στον αγωνιστικό χώρο. Ενώ το Ιταλικό κοινό θα διαπίστωνε όλο και περισσότερο μικρές μάζες οπαδών και δημοσιογράφων από την Ιαπωνία να παρακολουθούν τη Perugia στη κορυφαία κατηγορία, αλλού ο Nakata συνείσφερε στο πρώτο του έτος για να σώσει τους Grifone με 10 τέρματα σε 32 αγώνες. Την επόμενη χρονιά σκόραρε δύο φορές σε 15 αγώνες πριν μετακομίσει στην μεταγραφική αγορά του Ιανουαρίου στη Roma. Στο ξεκίνημά του με τη Roma, ο Nakata επανάλαβε την ίδια ουσία αποδόσεων με τη Perugia, κλείνοντας το δεύτερο μέρος της σεζόν με 15 συμμετοχές και τρία γκολ. Την επόμενη χρονιά και για το καθοριστικό αγώνα για το Scudetto στο Τορίνο κατά της Juventus, η Roma βρισκόταν πίσω στο σκορ με δύο τέρματα και χάρη σε δύο "οβίδες" του Ιάπωνα (η πρώτη κατέληξε στα δίχτυα, στην άλλη μετά την ασταθής απόκρουση του Van Der Sar πήρε το ριμπάουντ ο Montella) πήρε την ισοπαλία που στο τέλος κρίθηκε ήσσονος σημασίας για τη κατάκτηση του τρίτου πρωταθλήματος των Giallorossi. Στο τέλος εκείνης της σεζόν ο Nakata αποκτήθηκε από την Parma: εδώ θα παίξει μέχρι τον Ιανουάριο του 2004: συνολικά με τη φανέλα των Gialloblu πραγματοποίησε 67 συμμετοχές και πέτυχε πέντε γκολ. Όχι πολλά όμως βαριάς σημασίας. Στην πρώτη του σεζόν χάρισε στη Parma τους τρεις πόντους ενάντια στη Brescia και στα ημιτελικά του Κυπέλλου Ιταλίας κόντρα ξανά στους Λομβαρδούς πέτυχε δύο τέρματα. Έπειτα στο πρώτο τελικό του Coppa Italia ενάντια στη Juventus με ένα εντυπωσιακό ψαλιδάκι μείωσε σε 2-1 για τους Parmenzi. Βαριάς σημασίας γκολ όπως είπαμε γιατί το Coppa Italia θα το κατακτήσει εν τέλει η Parma: αυτό θα είναι και το τελευταίο τρόπαιο με τη πάροδο των χρόνων που μπήκε στη τροπαιοθήκη μας. Στο τέλος εκείνης της σεζόν ο Pelé συμπεριέλαβε το Nakata στη Fifa 100, τη λίστα των καλύτερων ποδοσφαιριστών στον κόσμο που ζουν ακόμα. Μετά την εμπειρία του στην Parma ο Nakata έπαιξε και στη Bologna και στη Fiorentina πριν μετακομίσει στην Αγγλία για τη Bolton. Μετά το Παγκόσμιο Κύπελλο με την Εθνική του το 2006,ανακοίνωσε την απόσυρση του από το ποδόσφαιρο σε ηλικία μόλις 29 ετών. Το 2008 στο στάδιο Yokohama έδωσε το αποχαιρετιστήριο του αγώνα σε μια αναμέτρηση ανάμεσα σε αστέρες της J-League και μια άλλη Διεθνών ποδοσφαιριστών. Σήμερα ο Nakata ασχολείται με την τέχνη, τη μόδα και την εκτίμηση του saké, του παραδοσιακού Ιαπωνικού αλκοολούχου ποτού που φτιάχνεται με ρύζι, μέσω της πρωτοβουλίας Sakenomy που το κυκλοφορεί συχνά σε όλο τον κόσμο.