Σίγουρα δεν θα φοβηθεί ο Nino. Δεν θα φοβηθεί να εκτελέσει ένα πέναλτι όταν έρθει η ώρα. Κάποιος που ξεκινάει στην Serie Α με γκολ απέναντι στη Γιουβέντους δεν μπορεί να φοβάται να παίξει μπάλα. Ήταν 26 Απριλίου του 2009 ξεκλείδωσε το παιχνίδι με μια κεφαλιά τραυματίζοντας βαθιά τη "παλιά κυρία" παίρνοντας στο τέλος του αγώνα την ισοπαλία. Ο Nino είναι παραδοσιακά ένας παίκτης που δεν μπορεί να φοβάται. Ήταν πολύ νέος όταν έζησε ένα από τα αθλητικά επιτεύγματα στην ιστορία που θυμάται με ευχαρίστηση και ο Alessandro Lucarelli:η σωτηρία της Ρετζίνα από ένα σχεδόν βέβαιο υποβιβασμό. Μετά από τη ποινή της για συμμετοχή σε χειραγωγήσιμους αγώνες και το -11 δεν φοβήθηκε παρόλο που ήταν ακριβώς ενήλικας. Μάλιστα άρχισε να παίζει κατά λάθος. Επειδή εκείνη την εποχή στη Ρετζίνα έπαιρναν παίκτες από μια ομάδα που εδρεύει στην περιοχή Κατόνα, βόρεια της Ρέτζιο Καλάμπρια, όπου τα αγόρια περνούσαν τις μέρες τους όπως ο Nino να κλωτσά μια μπάλα ποδοσφαίρου ήταν ένας δημοφιλής προορισμός. Χωρίς να σκεφτόμαστε τι θα συμβεί όλα αυτά τα χρόνια. Κανείς δεν μπορούσε να το φανταστεί. Μάλλον ούτε καν η οικογένειά του. Η μητέρα του τον φώναζε κάθε βράδυ πριν το δείπνο, ο Nino αγαπούσε πάντα την μπάλα. Ως διευθύντρια στο σχολείο της, η κυρία Barillà ήταν ερωτευμένη με τη πειθαρχία και δεν μπορούσε να αντέξει ότι το παιδί της ερχόταν αργά ή σε κάποιες περιπτώσεις και καθόλου δείπνο. Το πρωί θα ερχόταν σύντομα για τον κύριο Barillà ο οποίος εξακολουθεί να έχει κατάστημα φρούτων και λαχανικών, επομένως ήταν απλώς θέμα χρόνου να δειπνήσουν όλοι μαζί. Ήταν απαραίτητο να τρώει η οικογένεια μαζί και πέρα από τον Nino υπήρχαν και άλλα δύο παιδιά: ο μέσος της Πάρμα έχει έναν μικρότερο αδελφό και μια μικρότερη αδελφή και είναι ένα είδος ειδώλου στην οικογένεια. Είναι επίσης για τη γυναίκα του Sabrina που την παντρεύτηκε πριν από τέσσερα χρόνια και για τον δίχρονο γιο του Giuseppe: ένας στενός δεσμός μεταξύ των τριών που παγιώθηκε κατά τη διάρκεια των ετών. Ο Nino έχει έναν πραγματικό θαυμασμό για τη σύζυγό του, ένας συνετός σύζυγος και ένας στοργικός πατέρας. Ένας ήρωας για το γιο του που προφανώς τον επέλεξε ως είδωλο. Κινδύνευσε όμως σοβαρά να μην υπηρετήσει αυτό που αγαπά. Η Ρετζίνα βρέθηκε αντιμέτωπη με πολλές επιλογές εκείνα τα χρόνια, επειδή ο αριθμός των μελών ήταν υψηλότερος από τις προσδοκίες και δεν υπήρχε χώρος για όλους. Ο Nino έμεινε έξω, κόπηκε κατά επιλογή όμως ευτυχώς για αυτόν ο τραυματισμός του φίλου του τον έβαλε αυτόν στη θέση του. Εκείνη τη μέρα θα εμφανιστεί στο γήπεδο εν μέσω χειροκροτημάτων πριν σταλθεί δανεικός στη Ραβένα το επόμενο έτος. Θα ήταν μια σημαντική χρονιά, η πρώτη μακριά από το σπίτι του για το αγόρι της Ρέτζιο Καλάμπρια που στα 19 του έπαιξε 25 αγώνες στην Serie B. Εν συνεχεία με τη Ρετζίνα αγωνίστηκε 188 παιχνίδια και στις δύο μεγάλες κατηγορίες. Στη μέση του ένας δανεισμός στη Σαμπντόρια, μια ατυχής εμπειρία. Ένας παίκτης της κατηγορίας έχει μεγάλη δύναμη και καλή λειτουργία. Ξεκινώντας από τα αριστερά της μεσαίας γραμμής έχει επίσης την διαίσθηση για να τελειώνει κυνικά τις φάσεις όπως στη Νοβάρα. Είχε πολλούς προπονητές όμως ο άνθρωπος που τον έκανε παίκτη και άνθρωπο ήταν ο Alberto Romano, ο οποίος κατά τη διάρκεια του συστήματος ακαδημίας του έδωσε μια δίκαιη εκπαίδευση μαζί με την οικογένειά του. Ήταν σίγουρος ότι ο παίκτης με κοντούς ώμους θα δυνάμωνε και θα ήταν επιτυχής στην πρόθεση του να παίξει ποδόσφαιρο. Ξεκινώντας ως αριστερός μπακ ανέβηκε στην μεσαία γραμμή και μόνιμα έγινε ένας πυλώνας πρώτα για τους Αμαράντο και στη συνέχεια για τη Τράπανι. Ανυψωθεί με το μοντέλο του Daniele Perrotta και ο Nino άρχισε να εκφράζεται ως συνέχεια. Είναι ο πρώτος παίκτης που αγόρασε για αυτή τη σεζόν ο Daniele Faggiano. Ανεξάρτητα από την κατηγορία ο Nino είχε αποφασίσει να αποδεχθεί την πρόταση πριν από το προβιβασμό της Πάρμα και σιγά-σιγά αισθάνεται όλο και περισσότερο να χαράζει το δικό του χώρο. Με το νούμερο "17" στους ώμους του δεν έχει φόβο